حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم
بحارالانوار ج٨٤ ص ٢٥٧
اهمیت امام به نماز در سیره عملی ایشان کاملا مشهود است . نقل شده است روزی ایشان با بزرگان ادیان مختلف مناظره داشتند وسخنان زیادی بین امام (علیه السلام) وحاضران رد وبدل می شد ،جمعیت زیادی درآن مجلس حاضر بودند.زمانی که ظهر شد امام (علیه السلام) فرمودند: وقت نماز است . یکی از حاضران که عمران نام داشت گفت : سرورم سخنانمان را قطع نکن که دلم آزرده می شود شاید اگر سخنانتان را ادامه دهی مسلمان شوم . ایشان فرمودند نماز می خوانیم وبرمی گردیم امام (علیه السلام) بر خاستند ونماز خواندند.1
روزی
نزدیک ظهر به منزل شهید رجائی رفتم . ظهر، صدای اذان که شنیده شد، ایشان
از جا برخاستند و برای اقامه نماز آماده شدند . ایشان را صدا زدند که : «
غذا آماده است و سرد می شود . اگر اجازه می فرمائید ، بیاوریم »
شهید رجائی در همان حال فرمودند :
« خیر ، بعد از نماز .»
نگاهی
به صورت آرام و چهره متبسم شهید رجائی انداختم . با لبخند به من گفت :
«
عهد کرده ام هیچ وقت قبل از نماز ناهار نخورم . اگر هم زمانی ناهار را قبل
نماز خوردم و نماز را اول وقت نخواندم ، فردایش را روزه بگیرم .»
ایشان همیشه می فرمودند :
" به کار بگوئید وقت نماز است ، به نماز نگوئیید کار دارم . "
منبع :
کوتاه و خواندنی از نماز، نادر فاضلی، ستاد اقامه نماز، اول، 1377 به نقل از دکتر غلامعلی افروز، ص 51