فکر نکنید که با یه چیز ساده رو در رو هستید
خیلی زرنگه و همیشه از نقطه روبه رو میزنه…
بذارید یه مثال بزنم.
یه عارف یا یه شخص روحانی که هیچوقت شیطان بهش نمیگه برو زنا کن یا… خنده داره اصلا…شما شیطانو چی فرض کردید؟
فکرم همهجا هست، ولی پیشِ خدا نیست سجادۀ زَردوز که محرابِ دعا نیست
گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟ اندیشه سَیّالِ من ـ ای دوست ـ کجا نیست؟!
از شدّتِ اِخلاصِ من عالَم شده حیران تعریف نباشد، ابداً قصدِ ریا نیست!
از کمّیتِ کار که هر روز سه وعده از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست
یک ذرّه فقط کُندتر از سرعتِ نور است هر رکعتِ من حائزِ عنوان جهانیست!
این سجدۀ سهو است؟ و یا رکعتِ آخر؟ چندیست که این حافظه در خدمتِ ما نیست
ای دلبرِ من! تا غمِ وام است و تورُّم محراب به یاد خمِ ابروی شما نیست
بیدغدغه یک سجدۀ راحت نتوان کرد تا فکر من از قسطِ عقبمانده جدا نیست
هر سکّه که دادند دوتا سکّه گرفتند گفتند که این بهرۀ بانکیست، رِبا نیست!
از بس که پیِ نیم وَجَب نانِ حلالیم در سجدۀ ما رونق اگر هست، صفا نیست
بَه بَه، چه نمازیست! همین است که گویند راهِ شُعَرا دور زِ راهِ عُرَفا نیست
نکات بهداشتی برای حضور در مساجد -رعایت بهداشت هنگام حضور در مساجد موضوعی مهم است که خصوصا در روزهای ماه مبارک رمضان که حضور افراد در این مکان مقدس زیادتر می شود، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
اما چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟
بهداشت کفش ها
اولین شرط ورود به مسجد آن است که کفش های مان را درآوریم و به مسوول کفشداری بسپاریم، اما در برخی مساجد دیده می شود که برای حفظ کفش از کیسه های پارچه ای یا نایلونی مشترک که برای همراه بردن کفش در محل کفش کنی قرار دارد استفاده می کنند. نکته قابل توجه آن است که این کیسه ها به دلیل آن که به صورت عمومی و دائم استفاده می شوند، خود حاوی هزاران میکروب بیماری زا هستند که نه تنها می توانند کفش های مان را آلوده تر کنند، بلکه لباس نمازگزار و حتی فرش های داخل مسجد را نیز آلوده کرده و این آلودگی را به افراد دیگر منتقل می کنند.
در این مواقع استفاده از کیسه های نایلون یک بار مصرف گزینه مناسبی برای حمل کفش به داخل مسجد محسوب می شود.
اهمیت امام به نماز در سیره عملی ایشان کاملا مشهود است . نقل شده است روزی ایشان با بزرگان ادیان مختلف مناظره داشتند وسخنان زیادی بین امام (علیه السلام) وحاضران رد وبدل می شد ،جمعیت زیادی درآن مجلس حاضر بودند.زمانی که ظهر شد امام (علیه السلام) فرمودند: وقت نماز است . یکی از حاضران که عمران نام داشت گفت : سرورم سخنانمان را قطع نکن که دلم آزرده می شود شاید اگر سخنانتان را ادامه دهی مسلمان شوم . ایشان فرمودند نماز می خوانیم وبرمی گردیم امام (علیه السلام) بر خاستند ونماز خواندند.1
منابع : کتاب پرتوی از اسرار نماز; تألیف استاد قرائتی ص 79 تا81 و اصول کافی،جلد 3 ،صحفه 256 ،ترجمه جناب آقای سید هاشم رسولی
نماز،از مهمترین سفارشهای انبیاء بوده ،
از بارزترین مصادیق عبادت است
نماز داروی نسیان و وسیله ذکر خداوند است
نماز اهرم استقامت در غمها و مشکلات است
نماز میزان و وسیله سنجش مردم است